Ναυτικής Συνεργασίας

Παραλήφθηκαν: 13 – Δώδεκα HU-16B ASW και ένα HU-16C (1971)

Κύριες Βάσεις: 112 ΠΜ (1969 – 1997)

Μοίρες: 353 ΜΝΑΣ

Χαρακτηριστικά – Επιδόσεις

Μήκος: 19,18 m

Εκπέτασμα: 29,46 m

Ύψος: 7,87 m

Πτερυγική Επιφάνεια: 96,2 m²

Κενό Βάρος: 10.401 kg

Μέγιστο Βάρος: 17.045 kg

Κινητήρες: 2 x Wright R-1820-76 Cyclone

Ισχύς: 2 x 1.425 hp

Μέγιστη Ταχύτητα: 380 km/h

Εμβέλεια: 4.589 km

Επιχειρησιακή Οροφή: 21.500 ft

Βαθμός Ανόδου: 1.450 ft/min

Οπλισμός – Εξοπλισμός

Ανθυποβρυχιακός Οπλισμός: Τορπίλες Mk44, βόμβες βυθού Mk54, νάρκες

Avionics: Ραντάρ έρευνας επιφανείας AN/APS-88, magnetic anomaly detector (MAD)   

Επιθυμώντας να έχουν εικόνα των πλοίων και των υποβρυχίων του Σοβιετικού Ναυτικού στο Αιγαίο, οι ΗΠΑ παραχώρησαν στην Ελλάδα τα Albatross, που είχαν αποσυρθεί από τη Νορβηγία. Με την Αεροπορία να είναι υπεύθυνη για τις πτήσεις και το Ναυτικό να αναλαμβάνει τον επιχειρησιακό έλεγχο, επιτηρούσαν τον ελληνικό θαλάσσιο χώρο, με αποστολή σε καιρό πολέμου την αναζήτηση και καταστροφή των εχθρικών υποβρυχίων. Δύο ή τρία αεροπλάνα, με ορατές επιπλέον κεραίες στην άτρακτο τους, είχαν ρόλο ηλεκτρονικής αναγνώρισης και υποκλοπών. Το μοναδικό HU-16C, παραλήφθηκε από το USN για αποστολές μεταφοράς υψηλών προσώπων, αλλά εξαρχής χρησιμοποιήθηκε ως πηγή ανταλλακτικών για τα HU-16B. Σύμφωνα με μαρτυρία, πέταξε μόνο μια φορά το 1980 και μέχρι το 1983 είχε εκποιηθεί ως μέταλλο. Ξεχώριζε από το διαφορετικό ρύγχος, ελλείψει του ραντάρ έρευνας και ήταν βαμμένο στα ίδια χρώματα με τα ASW.

• 

• 

•