Μαχητικό Αναχαίτισης

Παραλήφθηκαν: 38

Κύριες Βάσεις: 112 ΠΜ (1961 – 1967), 111 ΠΜ (1961 – 1966)

Μοίρες: 337 Μ (1964 – 1967), 343 Μ (1961 -1966)

Χαρακτηριστικά – Επιδόσεις

Μήκος: 12,27 m

Εκπέτασμα: 11,31 m

Ύψος: 4,57 m

Πτερυγική Επιφάνεια: 26,75 m²

Κενό Βάρος: 6.132 kg

Μέγιστο Βάρος: 9.060 kg

Κινητήρας: GE J47-GE-17B

Ώση: 5.425 lb

Ώση με Μετάκαυση: 7.500 lb

Μέγιστη Ταχύτητα: 1.115 km/h

Ακτίνα Δράσης: 531 km

Εμβέλεια: 1.237 km

Επιχειρησιακή Οροφή: 49.750 ft

Βαθμός Ανόδου: 12.150 ft/min

Οπλισμός – Εξοπλισμός

Πυροβόλα: Δεν διέθετε

Θέσεις Ανάρτησης Φορτίων: #4 – Δύο σε κάθε ημιπτέρυγα

Πύραυλοι Αέρος-Αέρος: 24 ρουκέτες 2,75in FFAR, σε εκπτυσσόμενη εσωτερική αποθήκη. Υπέρυθρης καθοδήγησης AIM-9B

Avionics: Ραντάρ AN/APG-7, Σύστημα Ελέγχου Πυρός E-4, αναλογικός υπολογιστής AN/APA-84

   Βασισμένο στο F-86, στην πραγματικότητα μοιράζονταν ελάχιστα κοινά συστήματα, αποτελώντας  το πρώτο μαχητικό μιας νέας και τελικά αποτυχημένης φιλοσοφίας, όπου τα πρώιμα ηλεκτρονικά και οι πύραυλοι θα αντικαθιστούσαν τα πυροβόλα. Η αεροπορία τα προμηθεύτηκε μεταχειρισμένα από την Αμερική, και ήταν τα πρώτα της παντός καιρού μαχητικά. Σχεδιασμένο για αναχαιτίσεις βραδυκίνητων Σοβιετικών βομβαρδιστικών, κάλυπτε τις Νατοϊκές παρά τις ελληνικές επιχειρησιακές ανάγκες, ενώ ειδικά προς το τέλος της σύντομης καριέρα τους, αντιμετώπιζαν προβλήματα υποστήριξης και λειτουργίας των ραντάρ. Παρόλα αυτά, υπήρξαν ένα σημαντικό εξελικτικό κομμάτι για την ΠΑ, καταδεικνύοντας το μέλλον της αεροπορικής τεχνολογίας.

• 

• 

•