Εκπαιδευτικό

Παραλήφθηκαν: >6

Κύριες Βάσεις: Σέδες, Φάληρο

Μονάδες: Στρατιωτική Σχολή Αεροπλοΐας, Σχολή Ναυτικής Αεροπορίας

Χαρακτηριστικά – Επιδόσεις (HD.17 / 41H)

Μήκος: 8,33 / 8,46m

Εκπέτασμα: 10,26 / 10,26 m

Ύψος: 3,25 / 3,25 m

Πτερυγική Επιφάνεια: 34,9 / 34,9 m²

Κενό Βάρος: 725 / 725 kg

Μέγιστο Βάρος: 980 / 1.000 kg

Κινητήρας: Clerget 9b / Salmson 9Ac

Ισχύς: 130 / 120 hp

Μέγιστη Ταχύτητα: 120 / 130 km/h

Εμβέλεια: 200 / 400 km

Επιχειρησιακή Οροφή: 11.500 ft

   Μέρος των αθρόων προμηθειών αεροσκαφών από την Γαλλία στα μέσα της δεκαετίας, αποτελεί μυστήριο και ο ακριβής αριθμός τους και οι εκδόσεις που χρησιμοποιήθηκαν. Αρχικά, το HD-14 EP2 ήταν ένα επιτυχημένο εκπαιδευτικό της εποχής και μάλιστα η ελληνική πλευρά εξέταζε το ενδεχόμενο συναρμολόγησης του, στο Εργοστάσιο Φαλήρου. Τα ελληνικά ίσως ήρθαν μεταχειρισμένα, γεγονός που εξηγεί ως ένα βαθμό και την σύντομη καριέρα τους, καθώς δεν υπάρχουν στοιχεία για αυτά μετά την ενοποίηση. Οι αναφορές για τα ελληνικά Hanriot με συμβατικό σύστημα προσγείωσης, συμπεριλαμβάνουν και τον τύπο HD.17, ο οποίος ήταν έκδοση υδροπλάνου του HD-14, αλλά λίγες μονάδες του Γαλλικού Ναυτικού απέκτησαν τροχούς και ίσως αυτά να κατέληξαν στην Ελλάδα. Οπτικά έχουν ελάχιστες διαφορές και μόνο μικρολεπτομέρειες μπορούν να τα διαχωρίσουν και οι υπάρχουσες φωτογραφίες δεν βοηθούν. Τέλος για τα HD.41 αν και γνωρίζουμε ελάχιστα για την υπηρεσία τους στο Ναυτικό, η προμήθεια τους προέρχεται από την μοναδική Γαλλική παρτίδα παραγωγής 12 αεροσκαφών, που μοιράστηκαν μεταξύ Ελλάδας και Πορτογαλίας. Αποτελούσαν έκδοση του HD.17 με κινητήρα Salmson, με 10 επιπλέον μονάδες να κατασκευάζονται στην Γιουγκοσλαβία. Η πάνω φωτογραφία πιθανά με HD-17 στο Σέδες.

• 

• 

•