Vickers Wellington Mk XIIΙ / XIV
1946
–
1947
Ναυτικής Συνεργασίας / Βομβαρδιστικό – Μεταγωγικό
Περίοδος σε Υπηρεσία: 1946 - 1947
Παραλήφθηκαν: ≈19 (Ο πραγματικός αριθμός των Welington, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί)
Κύριες Βάσεις: Χασάνι (Ελληνικό)
Μοίρες: 13η Μοίρα
Αεροσκάφη του τύπου, έδρασαν στον ελλαδικό χώρο καθ' όλη τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, αλλά και του εμφυλίου, με τα χρώματα της RAF. H 13η Mοίρα τα παρέλαβε θεωρητικά προς αντικατάσταση των Baltimore, καθώς τα Wellington MkXIII ήταν κατασκευασμένα για αποστολές ναυτικής συνεργασίας και ελαφρού βομβαρδισμού, όμως σε υπηρεσία με την Αεροπορία χρησιμοποιήθηκαν ως μεταγωγικά και επεστράφησαν στους Βρετανούς με την παραχώρηση των C-47 Dakota. Υπήρξε το πρώτο ελληνικό αεροσκάφος εξοπλισμένο με ραντάρ, αν και η χρήση του ήταν μηδενική, καθώς εξυπηρετούσε αποκλειστικά τις ανάγκες εντοπισμού πλοίων και υποβρυχίων σε ανάδυση.
Χαρακτηριστικά – Επιδόσεις
Μήκος: 19,68 m
Εκπέτασμα: 26,27 m
Ύψος: 5,31 m
Πτερυγική Επιφάνεια: 78,1 m²
Κενό Βάρος: 8.435 kg
Μέγιστο Βάρος: 12.955 kg
Κινητήρες: 2 x Bristol Hercules XVII
Ισχύς: 2 x 1.675 hp
Μέγιστη Ταχύτητα: 378 km/h
Εμβέλεια: 4.106 km
Επιχειρησιακή Οροφή: 18.000 ft
Βαθμός Ανόδου: 1.120 ft/min
Οπλισμός – Εξοπλισμός
Πυροβόλα: 6 x 0,303 in Browning - Σε δύο δίδυμους πύργους, στο ρύγχος και στην ουρά και από ένα εκατέρωθεν της ατράκτου
Όπλα Εναντίον Στόχων Εδάφους: Βόμβες ως και 4.000 lb, σε εσωτερική αποθήκη
Avionics: Ραντάρ έρευνας επιφανείας ASV (Air-Surface Vessel) Mark II





