Vickers Wellington Mk XIIΙ / XIV

Ναυτικής Συνεργασίας / Βομβαρδιστικό – Μεταγωγικό

Παραλήφθηκαν:  ≈19 (Ο πραγματικός αριθμός των Welington, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσδιοριστεί)

Κύριες Βάσεις: Χασάνι (Ελληνικό)

Μοίρες: 13η Μοίρα

Χαρακτηριστικά – Επιδόσεις

Μήκος: 19,68 m

Εκπέτασμα: 26,27 m

Ύψος: 5,31 m

Πτερυγική Επιφάνεια: 78,1 m²

Κενό Βάρος: 8.435 kg

Μέγιστο Βάρος: 12.955 kg

Κινητήρες: 2 x Bristol Hercules XVII

Ισχύς: 2 x 1.675 hp

Μέγιστη Ταχύτητα: 378 km/h

Εμβέλεια: 4.106 km

Επιχειρησιακή Οροφή: 18.000 ft

Βαθμός Ανόδου: 1.120 ft/min

Οπλισμός – Εξοπλισμός

Πυροβόλα: 6 x 0,303 in Browning – Σε δύο δίδυμους πύργους, στο ρύγχος και στην ουρά και από ένα εκατέρωθεν της ατράκτου

Όπλα Εναντίον Στόχων Εδάφους: Βόμβες ως και 4.000 lb, σε εσωτερική αποθήκη

Avionics: Ραντάρ έρευνας επιφανείας ASV (Air-Surface Vessel) Mark II

   Αεροσκάφη του τύπου, έδρασαν στον ελλαδικό χώρο καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, αλλά και του εμφυλίου, με τα χρώματα της RAF. H 13η Mοίρα τα παρέλαβε θεωρητικά προς αντικατάσταση των Baltimore, καθώς τα Wellington MkXIII ήταν κατασκευασμένα για αποστολές ναυτικής συνεργασίας και ελαφρού βομβαρδισμού, όμως σε υπηρεσία με την Αεροπορία χρησιμοποιήθηκαν ως μεταγωγικά και επεστράφησαν στους Βρετανούς με την παραχώρηση των C-47 Dakota. Υπήρξε το πρώτο ελληνικό αεροσκάφος εξοπλισμένο με ραντάρ, αν και η χρήση του ήταν μηδενική, καθώς εξυπηρετούσε αποκλειστικά τις ανάγκες εντοπισμού πλοίων και υποβρυχίων σε ανάδυση.

Start a Blog at WordPress.com.