Μ.Ε.Α.

Εξαπόλυση UAV Sperwer από ειδική ράμπα – καταπέλτη / army.gr

Αν και σχετικά πρόσφατα μπήκαν τα drone στην καθημερινότητα μας, η ιστορία των Μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών είναι παλαιότερη από ότι πιστεύουν οι περισσότεροι, τόσο ως γενική ιδέα, όσο και ως πλατφόρμα ειδικών αποστολών. Ίσως η πρώτη καταγεγραμμένη μη επανδρωμένη πτητική μηχανή, ήταν η ιπτάμενη περιστέρα του Αρχύτα (428 – 347 π.Χ.), ενώ και η πρώτη αεροπορική προσβολή της ιστορίας, πραγματοποιήθηκε με μη επανδρωμένα αερόστατα στα οποία είχαν τοποθετηθεί εκρηκτικά, από τους Αυστριακούς ενάντια των Βενετών (22 Αυγούστου 1849). Οι πρώτες προσπάθειες τηλεκατεύθυνσης αεροπλάνων έγιναν κατά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ενώ ως ηλεκτροπτικά κατευθυνόμενα αεροσκάφη αυτοκτονίας – κατευθυνόμενες βόμβες, είχαν περιορισμένη χρήση στον πόλεμο της Κορέας. Η Ελλάδα διέκρινε την χρησιμότητα των ΜΕΑ σχετικά σύντομα και από το τέλος της δεκαετίας του 1970, προσπάθησε να εξελίξει με ιδία μέσα το ΄΄Πήγασος΄΄, δυστυχώς χωρίς να επιδείξει και την δέουσα προσήλωση. Φτάνοντας στο σήμερα, η χρησιμότητα των ΜΕΑ θεωρείται δεδομένη σε μια σειρά αποστολών, όπως αναγνώριση, επιτήρηση, συλλογή πληροφορίων, αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών κ.τ.λ., ενώ σταδιακά αναλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερους και πολύπλοκους ρόλους. Η απόδειξη της αναγκαιότητας μαζικής ένταξης ΜΕΑ στις ένοπλες δυνάμεις, έγινε αντιληπτή με εμφατικό τρόπο, καθώς η χρήση διάφορων ΜΕΑ εγχώριας κατασκευής από την Τουρκία, στα μέτωπα της Συρίας, της Λιβύης και του Ναγκόρνο-Καραμπάχ, όπου πέτυχαν καθοριστικά επιχειρησιακά αποτελέσματα, επέσπευσε τις διαδικασίες απόκτησης μεγαλύτερων και πλέον εξειδικευμένων συστημάτων.