Αμέσως μετά την ανεξαρτησία, ξεκίνησαν οι προσπάθειες δημιουργίας αεροπορικής δύναμης, η οποία θα είχε πραγματικές επιχειρησιακές ικανότητες. Η ατολμία και ο φόβος υπαρκτών και ανύπαρκτων κινδύνων και ισορροπιών, απέτρεψαν την αγορά μαχητικών από τη Σοβιετική Ένωση ή την παραχώρηση αεροσκαφών από την Ελλάδα και η Κύπρος δεν απέκτησε ποτέ πραγματική αεροπορική αποτροπή. Αλλά και η ελληνική συνδρομή, εκτός της αποστολής ΄΄ΝΙΚΗ΄΄ το 1974, περιορίστηκε σε μια σύντομη παρουσία πέντε (το ένα κατέπεσε χωρίς θύματα κατά τη διαδικασία προσέγγισης στο αεροδρόμιο της Λακατάμιας) T-6 και υπερπτήσεις από F και RF-84F κατά την διάρκεια των γεγονότων του 1964, με ελάχιστα ψυχολογικά και μόνο αποτελέσματα. Παρόλα αυτά, καθώς η περίοδος μέχρι το απριλιανό πραξικόπημα του 1967 και εν τέλη της τουρκικής εισβολής του 1974, ήταν μια εποχή με μεγάλο παρασκήνιο και σκιώδεις κινήσεις, είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπήρξαν και επιπλέον αεροσκάφη που χρησιμοποιήθηκαν από τις κυπριακές δυνάμεις. Παράδειγμα, πέρα ενός πολύ στενού κύκλου ανθρώπων που γνώριζαν, χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να συνδεθεί και να ταυτοποιηθεί το ελληνικό με το κυπριακό Expeditor, ως το ίδιο αεροπλάνο. Επίσης από μαρτυρίες της εποχής, υπάρχουν αναφορές για χρήση διάφορων Bell 47G, ενός Stearman, ενός αεροπλάνου Bölkow, ενος Bonanza (βλέπε κατηγορία ερωτηματικά) και άλλων αγνώστων στοιχείων αεροσκαφών και ελικοπτέρων, που άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο, είναι πιθανό όντως να υπήρξαν και να χρησιμοποιήθηκαν, στα πρώιμα χρόνια της κυπριακής δημοκρατίας. Αργότερα, εμφανίζονται ως κυπριακά ελικόπτερα, δύο AB-206B και δύο Hughes 369, αλλά μάλλον πρόκειται για παρανοήσεις των Bell-206 L3 που διαθέτει η Κύπρος και των αργεντίνικων Hughes που χρησιμοποιούνται από τα Ηνωμένα Έθνη. Στην πρόσφατη εποχή, όπως και η Ελλάδα, η Κύπρος έχει χρησιμοποιήσει μισθωμένα ελικόπτερα Ka-32 και επιπλέον αεροπλάνα Air Tractor  για αεροπυρόσβεση. Τέλος, όταν ήταν σε διαδικασία απόκτησης ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης, ένα πρόγραμμα που πέρασε πολλά στάδια, υπήρξε παραγγελία δύο ρωσικών Mi-17. Αν και φόρεσαν κυπριακά διακριτικά, δεν παραδόθηκαν ποτέ, με επίσημη δικαιολογία τη μη πλήρωση των απαιτούμενων προδιαγραφών. Είχαν λάβει τους κωδικούς CP-6 και CP-8, που αργότερα δόθηκαν στα AW-139 της αστυνομίας.

• 

• 

•